Geen kopie, wél familie
VictoriaPark wordt het zusje van TudorPark genoemd. Een terechte vergelijking? “Als je door je oogharen kijkt, zie je inderdaad overeenkomsten,” vertelt Jeroen. “Beide wijken hebben een vleugje romantiek en ook de typerende schoorstenen keren terug.” Toch wil Jeroen direct nuanceren. “VictoriaPark is geen herhaling van zetten. De romantiek is anders. Dat komt doordat we hier verwijzen naar een heel andere stijlperiode".
Victoriaans?
De Victoriaanse periode (1837–1901) markeert de opkomst van het industrialisme in Engeland. Machines namen het werk over, steden groeiden razendsnel en fabrieken bepaalden het straatbeeld. Die drang naar vooruitgang zie je terug in de architectuur: rijk gedetailleerd met nieuwe materialen zoals staal en glas. Klassieke vormen werden gemixt met technologische bravoure en zo ontstond een rijke mix aan gebouwen.
Meer licht, meer natuur
Wat je van de Victoriaanse tijd terugziet in VictoriaPark, zit hem in de verfijnde details. “We gebruiken slanke aluminium kozijnen met roedes en maken de gevel meer open,” vertelt Jeroen. “Het is binnen licht en de relatie met buiten wordt sterker.” Die verbinding met de natuur is geen toeval: in de Victoriaanse tijd werd het groen steeds belangrijker. Na een lange werkdag in de fabriek zocht men ontspanning in de natuur. Die gedachte leeft voort in de rijk vormgegeven overgangen tussen privé en openbaar. Erkers, bloemkozijnen, veranda’s en pergola’s geven de woningen extra charme én woonkwaliteit. “Dat deze plekken zoveel waarde hebben voor bewoners, is mede te danken aan de intensieve samenwerking met Loos van Vliet, met wie we deze overgangen zorgvuldig hebben vormgegeven.”
Rijk aan ambacht en karakter
Ook in de gevels klinkt het verleden door. Het metselwerk is rijk gedetailleerd, met twee kleuren steen – warm rood en rood-bruin – waarmee subtiele accenten zijn aangebracht. “We hebben in het hele plan ambachtelijke baksteen details toegepast, zoals bij een aantal topgevels met bijzonder vertande randafwerkingen van metselwerk. De beeldbepalende schoorstenen vormen letterlijk en figuurlijk een hoogtepunt. Ze verwijzen naar het industriële verleden, maar zijn opnieuw uitgevonden als ecotowers, met nestkasten voor vogels en vleermuizen.”
Bewoners, architectuur en natuur verbinden
“VictoriaPark ligt in de langgerekte strook tussen de Bennebroekerweg en de Nieuwe Bennebroekerweg, midden in het strakke polderlandschap. Die helderheid van het landschap hebben we benut,” vertelt Jeroen. “De geluidswal is omgevormd tot Wallpark, een verhoogd groen park waar je kunt wandelen, spelen of gewoon even zitten. Aan de andere kant ligt het Shorepark, langs de bestaande sloot. Die twee parken worden verbonden door ‘Alleys’ en ‘Greens’ die woningen, landschap en mensen op een natuurlijke manier met elkaar verbinden.”
Huur of koop, verschil zie je niet in de architectuur
“Langs de parken en 'alleys' staan allerlei soorten woningen: koop en huur, sociaal, middelduur en duur,” vertelt Jeroen. “Of je dat ook in de architectuur ziet? Goeie vraag,” glimlacht hij. “Nee, alle woningen in VictoriaPark hebben een hoogwaardige uitstraling, materialisering en detaillering. Het verschil zit hem in de typologie. De sociale huurwoningen komen samen in de ‘Cornerstones’. Dit zijn stoere bouwblokken die zijn opgebouwd uit appartementen en eengezinswoningen. Deze Cornerstones vormen de ‘boekensteunen’ van VictoriaPark en zijn het boegbeeld van de wijk.”
Tot slot
“Mijn doel is bereikt als je hier straks kinderen ziet die gierend van het lachen van het Wallpark afrollen, mensen hun voordeur uitstappen en meteen het groen inlopen en iedereen het gevoel heeft: hier woon ik écht fijn.”